ÇINARLARI DİNLE

Sen git çınarları dinle İlle de köy meydanındakileri

Kışların, yazların eskitemediği Karların, yağmurların, fırtınaların yıkamadığı

Kökleri yedi kat yerin altında

Başı gökyüzünün yedi kat üstünde Ne yendi, ne içildi

Kim kaldı, kim öldü

Ne düğünler, ne oyunlar

Ne davullar, ne zurnalar, ne halaylar

Köylünün tanığı onlar

 

Sen git çınarları dinle İlle de yol çatındakileri, su başındakileri

Tozlu yollar, terli yolcular

Gürleyen köpüren sular Selamlaşanlar Soluklananlar

Ekmeklerini bölüşenler

Avuç avuç su içenler Sonra ne maniler, ne türküler

Yolcunun tanığı onlar

 

Sen git çınarları dinle

İlle de gençlik parkındakileri

Kaç buğulu göz gördü kollarının altında

Kaç ılık nefes yaladı göğsünü

Kaç ok yemiş kalp kazındı gövdesine Kaç sevda yemini duydu

Ne sevgiler, ne acılar

Ne şiirler, ne şarkılar

Sevginin tanığı onlar

Sen git çınarları dinle

 

Mehmet Karakuş